Nadat we Michel beloofd hadden dat we even naar State of the Image
zouden gaan ( mocht zelf een dag uitkiezen ) en we daarna 2 uur vroeger
naar huis mochten, besloten Miriam en ik om zaterdag een kijkje te gaan nemen
in Arnhem bij de State of the Image...
Het begon al lekker goed toen de bus veeels te laat bij de trein aankwam,
waardoor ik meteen de eerste trein miste en Miriam een half uur moest
wachten in Nijmegen en ik dus in Cuijk. Goed dat was het ergste dan nog niet.
Eenmaal aangekomen in Nijmegen moesten we RENNEN om de trein naar
Arnhem centraal nog te gaan halen. Zo zo dat viel niet mee. Gelukkig konden
we uitrusten in de trein die wel een beetje vertraging had.
Verder aangekomen in Arnhem stapten we de trein uit en liepen we weg van
het NS Station in de hoop dat we dan ook daarwerkelijk de goede kant opliepen...
We gingen even kijken op de bordjes bij de bussen aangezien onze eigen meegebrachte
kaartjes niet al te spetterend waren en kwamen tot de conclusie dat we maar naar rechts
moesten gaan lopen, and so we did. Naar ruim twintig minuten lopen kwamen we ergens
( ja dat is best logisch ) maar we begonnen steeds meer te twijfelen. ( We haddden trouwens
besloten om naar de dichtsbijzijnde presentatie te gaan ) Eindelijk zagen we een bord
en wat bleek, waren we toch straal de verkeerde kan opgelopen! Dus wij weer helemaal
terug lopen, wat nog erger was dan heen lopen, en onderweg zagen we ook nog iets interessants
doch shockerend maar daar zal ik me verder niet ik gaan verdiepen... Eenmaal weer aangekomen bij de bussen waren we alweer een uur, met de gemiste trein meegerekend, verder. We liepen de andere kant op, wat dan ook wel best logisch is. Alweer zagen we een bord en ALWEER? liepen we de verkeerde kant op. Goed, we waren dus helemaal gek aan het worden totdat we besloten maar een kant op te gaan lopen. Het is maar goed dat Miriam er was
want opeens zag zij het bordje met Historische Kelder en huppakee na een klein kwartiertje waren we er eindelijk.
Binnen ( het was dus echt in een kelder ) was het erg donker maar er waren wel interessante dingen te zien. Zoals een meisje op de televisie dat van 1993 tot ...... deed tellen ( ik geloof dat het iets van 2010 was ofzo ) en we mochten zelfs meedoen met een interactief ik- ga- met- mijn- hoofd- sneeuwballen- gooien/ sturen spelletje.. mijn hoofd was een beetje klein dus hij deed het niet zo goed maar het ging. Het was wel erg leuk! Na nog een aantal dingen gezien te hebben was het alweer afgelopen en was het te laat om nog ergens anders heen te gaan, dus besloten we om maar naar huis te gaan.
Zo doe je nog eens wat op een dag! ( Jaja en de foto's komen later nog! )
